سایه تنهایی

زين گونه‌ام كه در غم غربت شكيب نيست / گر سر كنم شكايت هجران غريب نيست
جانم بگير و صحبت جانانه‌ام ببخش / كز جان شكيب هست و ز جانان شكيب نيست
گم گشته‌ی ديار محبت كجا رود؟ / نام حبيب هست و نشان حبيب نيست
عاشق منم كه يار به حالم نظر نكرد / ای خواجه درد هست و لیكن طبیب نیست
در كار عشق او كه جهانیش مدعی است / اين شكر چون كنیم كه ما را رقیب نیست
جانا نصاب حسن تو حد كمال یافت / وین بخت بین كه از تو هنوزم نصیب نیست
گلبانگ سایه گوش كن ای سرو خوش خرام / كاین سوز دل به نـاله‌ی هر عندليب نيست

م. سایه

پی نوشت: این هم بماند به یادگار از آن مرحوم در وصف حال این روزای من

برچسب‌ها: هوشنگ ابتهاج

+ نوشته شده در  یکشنبه سیزدهم شهریور ۱۴۰۱ساعت 12:54&nbsp توسط انجمن شاعران مرده  |